Συγκριτικό: Φίλτρα νερού άνθρακα ή Ζεόλιθου είναι αποτελεσματικότερα; Βόριο, το στοιχείο που δημιουργήθηκε από κοσμικές ακτίνες του σύμπαντος, υπάρχει στο νερό & στην καθημερινότητά μας

Τα φίλτρα νερού AQUAPHOR κατακρατούν το Βόριο (αποβορίωση) που μπορεί να περιέχεται στο νερό. Οι τιμές που ανέρχονται μετά τα φίλτρα άνθρακα είναι πολύ χαμηλότερες από το όριο για το πόσιμο νερό αλλά και πολύ χαμηλότερες από οποιαδήποτε άλλη τεχνολογία διαθέτουμε στην παραγωγή φίλτρων νερού.
Το Βόριο δεν συνηθίζεται να υπάρχει στο πόσιμο νερό στην Ελλάδα, ωστόσο υπάρχουν μεμονωμένες περιοχές που τα ποσοστά Βορίου είναι αυξημένα, το Βόριο συνηθίζουμε να το βρίσκουμε σε νερά από περιοχές που γίνεται αφαλάτωση με αντίστροφες ωσμώσεις, καθώς το Βόριο υπάρχει στο Θαλασσινό νερό, καθώς και σε εδάφη που κατά το παρελθόν υπήρχε θάλασσα και το νερό με τον καιρό έχει εξατμιστεί (βορικό νάτριο) αναφέρουμε παρακάτω περισσότερα.

Το Βόριο ωστόσο σε πολύ μικρές ποσότητες είναι βασικό ιχνοστοιχείο για τον ανθρώπινο οργανισμό, όπως και για τα ζώα και φυτά, συμβάλλει και αυξάνει την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών. Το Βόριο το συναντάμε σε αρκετές τροφές κυρίως σε φρούτα αλλα και σε ξηρούς καρπούς όπως μήλα και αχλάδια, σε σταφίδες, Φασόλια αλλα και στα θαλασσινά, σε καταψυγμένα τρόφιμα το συναντάμε ως συντηρητικό (σε γαρίδες) Ορισμένα συμπληρώματα διατροφής περιέχουν Βόριο για την άυξηση της τεστοστερόνης.

Το όριο συγκέντρωσης του βορίου στα νερά, πάνω από το οποίο γίνεται επικίνδυνο, έχει οριστεί στο 1 mg/l νερού με τα επίπεδα στο περιβάλλον να είναι γενικά κάτω από αυτό το όριο. Χαρακτηριστική μέση τιμή για την Ευρώπη είναι τα 0,6 mg/l.

Βόριο, ένα στοιχείο με “εντυπωσιακές” ιδιότητες. Έχει ιδιαίτερη επίδραση στη ζωή μας, καθώς και ο εντυπωσιακός τρόπος κατα τον οποίο δημιουργήθηκε στο σύμπαν.

Σύμφωνα με επίσημη επιστημονική μελέτη από το Tεχνολογικό Πανεπιστήμιο Bialystok,  φέρνει μια ακόμη επιστημονική τεκμηρίωση για την αποτελεσματικότητα του φίλτρου άνθρακα με οποιαδήποτε άλλη τεχνολογία διαθέτουμε, έτσι σχετικά και με την αφαίρεση βορίου με διήθηση μεταξύ φίλτρου νερού άνθρακα και ζεόλιθου συμπέρανε ότι τα φίλτρα άνθρακα είναι αποτελεσματικότερα στην κατακράτηση σε Βόριο. Συγκεκριμένα χρησιμοποιήθηκαν κόκκοι άνθρακα μεγέθους 0.6-1.5 mm, χαλαζιακή άμμος μεγέθους 0,3-0,9 mm και τροποποιημένος και φυσικός ζεόλιθος, μεγέθους 0,3-1,5 mm
Τα δείγματα ακατέργαστου νερού ελήφθησαν από βαθιά πηγάδια βάθος περίπου 25 μέτρων.

Μεθοδολογία: το χρώμα μετρήθηκε χρησιμοποιώντας UV-Ορατή μέθοδος φασματοφωτομετρίας σύμφωνα με το PN-EN ISO 7887, Η θολερότητα προσδιορίστηκε με τη μέθοδο nephelo metric σύμφωνα με το PN-EN ISO 7027, το pH μετρήθηκε με βάση PN-EN ISO 10523,  και τα υπόλοιπα με PN-ISO 9297, PN-EN 27888 PN / C-04578.02,  EDTA PN-ISO 6059, PN-EN ISO 9963-1, η συγκέντρωση βορίου μετρήθηκε χρησιμοποιώντας τη μέθοδο  (HACH Co., Ltd., USA, μέθοδος 8015 και mμέθοδος 10274)

Οι τιμές παρακάτω αναφέρουν τα αποτελέσματα  για το μή φιλτραρισμένο νερό:

Χρώμα 20 mg Pt/l

θολότητα 1.7 NTU

pH 7.85 –

Αγώγιμοτητα 384.7 µS/cm

Χλώριο Cl– 0.5 mg Cl– /l

Συγκέντρωση Σιδήρου Fe 1.1 mg Fe/l

(COD) Μαγγάνιο 7 mg O2/l

Βόριο 2.1 mg B/l

Συνολική αλκαλικότητα 275.22 mg CaCO3/l

Συνολική σκληρότητα  200.16 mg CaCO3/l

(Concentration)Μαγγάνιο Mn  0.5 mg Mn/l

Όπως βλέπουμε στον πίνακα παρακάτω το φίλτρο ενεργού άνθρακα είναι το πιό αποτελεσματικό στην κατακράτηση του Βορίου, αλλα ακόμη και σε άλλους ρύπους όπως ο Σίδηρος. Τα φίλτρα νερού άνθρακα στην σημερινή τους επίσης εξέλιξη,  μεμβρανώδης συμπαγής ενεργός άνθρακας, όπως χρησιμοποιεί η AQUAPHOR σε όλα τα φίλτρα νερού που παράγει, τεκμηριώνεται ως η πιο αποτελεσματική μέθοδος στην κατακράτηση των περισσοτέρων ρύπων, όπως ισχύει και για το Βόριο

University of Bialystok

---

2 Λόγια για το Βόριο και γενικότερες πληροφορίες για το νερό

 

Συνειδητοποιώντας το νερό στον πλανήτη

Η συνειδητοποίηση ότι το νερό ήταν και εξακολουθεί να είναι βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη του πολιτισμού, καθρεφτίζεται σε πολιτικές δοξασίες, στην μυθολογία και στις θρησκείες. Η παρουσία και η περιγραφή του νερού στην επιφάνεια της γης περιγράφεται με τα 16 μέρη του υδρολογικού κύκλου που λειτουργεί εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια. Η ζωή στη Γη εξαρτάται απ’ αυτόν.

Πολύ περισσότερο νερό από αυτό που βρίσκεται σε κίνηση στον υδρολογικό κύκλο είναι αποθηκευμένο στους ωκεανούς. Από τα 1.386.000.000 κυβικά χιλιόμετρα του νερού στη Γη, περίπου 1.338.000.000 κυβικά χιλιόμετρα (το 96,5%) είναι αποθηκευμένα στους ωκεανούς. Οι ωκεανοί παρέχουν περίπου το 88% του εξατμιζόμενου νερού που μπαίνει στον υδρολογικό κύκλο.

Η ποσότητα του νερού στους ωκεανούς αλλάζει κατά τη διάρκεια μεγάλων χρονικών περιόδων. Κατά τη διάρκεια πιο ψυχρών κλιματικών περιόδων, σχηματίζονται περισσότερα παγόβουνα και παγετώνες με αποτέλεσμα να υπάρχει λιγότερο νερό στους ωκεανούς. Το αντίθετο συμβαίνει στις θερμές κλιματικές περιόδους. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας εποχής των παγετώνων, η στάθμη των ωκεανών ήταν περίπου 122 μέτρα χαμηλότερη της σημερινής. Πριν από περίπου τρία εκατομμύρια χρόνια, όταν η Γη ήταν πιο θερμή, η στάθμη των ωκεανών μπορεί να ήταν μέχρι και 50 μέτρα πιο ψηλά από ό,τι σήμερα. Στους ωκεανούς υπάρχουν ρεύματα που μετακινούν τεράστιες ποσότητες νερού από το ένα μέρος της Γης στο άλλο. Αυτές οι μετακινήσεις επηρεάζουν σημαντικά τον κύκλο του νερού και τον καιρό. Το Ρεύμα του Κόλπου είναι ένα γνωστό ρεύμα ζεστού νερού που διασχίζει τον Ατλαντικό μετακινώντας νερό από τον κόλπο του Μεξικού προς τη Μεγάλη Βρετανία. Με μια ταχύτητα 100 χιλιομέτρων την ημέρα, το Ρεύμα του Κόλπου μετακινεί 100 φορές περισσότερο νερό από όλα τα ποτάμια της Γης. Χάρη στο Ρεύμα του Κόλπου που μεταφέρει νερό από θερμότερα κλίματα, ο καιρός της Μεγάλης Βρετανίας είναι πιο ήπιος από τον καιρό άλλων χωρών του ίδιου γεωγραφικού πλάτους. Ένα μέρος του υδρολογικού κύκλου, που είναι προφανώς ζωτικής σημασίας για τη ζωή πάνω στη Γη, είναι το γλυκό νερό που βρίσκεται στην επιφάνεια του εδάφους.

Σύμφωνα με: Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο – Πανεπιστήμιο Πειραιώς – Γεωπονικό πανεπιστήμιο Αθηνών

Το Βόριο (ἐξ οὗ και το βορικό οξύ,  ένα ασθενές οξύ του βορίου) ταξινομείται στα μεταλλοειδή και είναι απαραίτητο για τη ζωή. Οι αρχαίοι ‘Ελληνες το αναφέρουν ως νίτρον βόρακα, και το χρησιμοποιούσαν για καθαρισμό, συντηρητικό τροφίμων, καθώς και σε άλλες δραστηριότητες λόγω χαμηλής τοξικότητας αλλά και ικανής αντισηπτικής δράσης.Χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία, στην υαλουργία για την κατασκευή pyrex, χημικών, εντομοκτόνων, ακόμη και για την κατασκευή υαλοβάμβακα, συμπληρωμάτων διατροφής, αλλα χρησιμοποιείται και έως συντηρητικό, απολυμαντικό, αντισηπτικό, για την κατάσβεση φωτιάς και ως απορροφητής νετρονίων. Παλαιότερα παρασκευαζόταν από τον βόρακα το υπερβορικό νάτριο που χρησιμοποιούνταν ευρέως ως λευκαντικό στα απορρυπαντικά. Το υπεροβορικό νάτριο λειτουργεί ως πηγή ενεργού οξυγόνου σε πολλά καθαριστικά προϊόντα, ακόμη και σε λευκαντικά δοντιών.

Το Βορικό Οξύ αποτελεί ασθενές οξύ του βορίου όπου χρησιμοποιείται ως συντηρητικό τροφίμων και κυρίως στα ψάρια (όπως γαρίδες)  προκειμένου να διατηρεί αναλλοίωτο το κόκκινο χρώμα των θαλασσινών, δίνοντας στο καταναλωτή την εντύπωση ότι είναι φρέσκο.

Στη βιολογία, τα βορικά άλατα έχουν χαμηλή τοξικότητα για τα θηλαστικά, όμοια με εκείνη του μαγειρικού αλατιού, αλλά είναι πιο τοξικά για τα αρθρόποδα και γι’ αυτό χρησιμοποιήθηκαν ως εντομοκτόνα.

---

Το βόριο παράχθηκε εξ’ ολοκλήρου με βομβαρδισμό από κοσμικές ακτίνες

και όχι με αστρική πυρηνοσύνθεση, είναι διαλυτό στο νερό και αυξάνεται η διαλυτότητά του με την παρουσία υδροχλωρικού & κιτρικού οξέος. Είναι στοιχείο μικρής αφθονίας τόσο στο ηλιακό σύστημα όσο και στο φλοιό της Γης. Στοιχειακό βόριο έχει βρεθεί σε μικρές ποσότητες σε μετεωρίτες. Συγκεντρώνεται στη Γη επειδή οι πιο συνηθισμένες φυσικές ενώσεις του, δηλαδή τα βορικά ορυκτά, είναι αρκετά ευδιάλυτα στο νερό. Είναι σημαντικό στοιχείο για την σωστή ανάπτυξη των φυτών, σε μικρή ποσότητα αποτελεί βασικό θρεπτικό στοιχείο για τη σωστή ανάπτυξη των φυτών,  παίζει σημαντικό ρόλο στα κύτταρα των φυτών, στην κυτταρική διαίρεση, στο μεταβολισμό και στην κυτταρική μεμβράνη. Ωστόσο, υψηλές συγκεντρώσεις του >1ppm έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη των φυτών

Το βόριο (αγγλικά: boron) είναι το χημικό στοιχείο με χημικό σύμβολο B και ατομικό αριθμό 5. Είναι το πρώτο μέλος και το μοναδικό μη μέταλλο στοιχείο της 13 (III_A) ομάδας του περιοδικού πίνακα των στοιχείων. Το βόριο ταξινομείται στα μεταλλοειδή.

Στοιχειακό βόριο έχει βρεθεί σε μικρές ποσότητες σε μετεωρίτες, αλλά δεν έχει βρεθεί ποτέ στη φύση της Γης. Βιομηχανικά το πολύ καθαρό στοιχειακό βόριο παράγεται με δυσκολία, γιατί το βόριο τείνει να σχηματίζει πυρίμαχα υλικά που περιέχουν μικρές ποσότητες άνθρακα ή άλλων στοιχείων. Υπάρχουν αρκετές αλλοτροπικές μορφές: άμορφο βόριο σε καφέ σκόνη, κρυσταλλικό μαύρο βόριο με εξαιρετική σκληρότητα, περίπου 9,5 στην κλίμακα Mohs. Η κύρια χρήση του στοιχειακού βορίου είναι η παραγωγή βοριονημάτων, που χρησιμοποιούνται με ανάλογο τρόπο με τα ανθρακονήματα, σε υλικά μεγάλης αντοχής.

Το βόριο δε βρίσκεται ελεύθερο στη φύση. Έτσι, οι βασικές πηγές από τις οποίες μπορούμε να το παραλάβουμε είναι από ορυκτά, που περιέχουν βόριο ενωμένο με άλλα χημικά στοιχεία, όπως ο βόρακας, ο κολεμανίτης, ο ουλεξίτης και ο κερνίτης. Οι πιο σημαντικές ποσότητες αυτών των βορικών ορυκτών βρίσκονται σε περιοχές με προηγούμενη ηφαιστειακή δραστηριότητα και φαίνεται ότι σχετίζονται με τα νερά πρώην θερμών πηγών. Το ορυκτό που κρυσταλλώνεται αρχικά σε αυτές τις περιοχές είναι ο ουλεξίτης {NaCa[B₅O₆(OH)₆]·5H₂O}, συνήθως σε μείγμα με μικρότερες ποσότητες βόρακα {Na₂[B₄O₅(OH)₄]·8H₂O}. Με το πέρασμα του χρόνου, η έκθεση των ορυκτών στα καιρικά φαινόμενα έχει ως αποτέλεσμα το ξέπλυμα από τα επιφανειακά νερά και την απομάκρυνση των πιο διαλυτών συστατικών, αφήνοντας ως υπόλειμμα ένα κοίτασμα του λιγότερο διαλυτού ορυκτού, του κολεμανίτη {Ca[B₃O₄(OH)₃]·H₂O}. Ο βόρακας που απομακρύνθηκε πολλές φορές συσσωρεύεται και, αφού υποστεί κάποιες αλλαγές, δημιουργεί κοίτασμα ενός δευτερογενούς, εμπορικά σημαντικού ορυκτού, του κερνίτη, {Na₂[B₄O₅(OH)₄]·2H₂O}.

Τα παγκόσμια εμπορικά αποθέματα βορίου εκτιμούνται στους 10⁷ τόννους βορίου.

Ο ουλεξίτης είναι ένα βοριούχο ορυκτό που έχει από τη φύση του ιδιότητες οπτικών ινών.

Τα μεγαλύτερα κοιτάσματα βορίου βρίσκονται στην Τουρκία, που είναι επίσης και η μεγαλύτερη παραγωγός παγκοσμίως σε ορυκτά βορίου,  με 72% των παγκόσμιων εμπορικών αποθεμάτων βορίου. Περίπου το μισό της παγκόσμιας κατανάλωσης βοριούχων ενώσεων χρησιμοποιούνται από την υαλουργία ως πρόσθετα για φύλλα βοριούχου γυαλιού, που χρησιμοποιείται για μόνωση ή σε ελαφρά δομικά υλικά, με εφαρμογή στην αεροναυπηγική. Βρίσκεται σε φυσική μορφή σε περιοχές ηφαιστειογενείς σε σχισμές του εδάφους, τα άλατά του βρίσκονται σε μικρές συγκεντρώσεις στο θαλασσινό νερό και σε ορισμένα φυτά, καθώς και στα φρούτα, περιέχεται στο θαλασσινό νερό καθώς και σε εδάφη που κατά το παρελθόν υπήρχε θάλασσα και το νερό με τον καιρό έχει εξατμιστεί (βορικό νάτριο) Η εμφάνισή του είναι ως λευκοί λεπιδοειδείς κρύσταλλοι ή ως λευκή σκόνη σαπωνώδους υφής καθώς το Βορικό οξύ είναι διαλυτό στο βραστό νερό (100°C) , ενώ στους 170 °C αφυδατώνεται σχηματίζοντας το Μεταβορικό οξύ (HBO2):

H3BO3 → HBO2 + H2O 

Το Μεταβορικό οξύ είναι το λευκό, κρυσταλλικό στερεό

Το Βορικό οξύ έχει αντι-μυκητιακή δράση και χρησιμοποιείται στη θεραπεία διαφόρων  λοιμώξεων, είναι αποτελεσματικό φάρμακο για τις επιφανειακές πληγές στο δέρμα. Ερεθίζει το δέρμα και τα μάτια Ένα αραιωμένο υδατικό διάλυμα Βορικού οξέος χρησιμοποιείται συνήθως για εγκαύματα,  τη θεραπεία της ακμής , λόγω της άριστης αντιβακτηριακής δράσης και λόγω των στυπτικών ιδιοτήτων.

 

Βορικό/ά οξύ – άλατα

Σε ημερήσια πρόσληψη άνω των 5 g βορικού οξέος, ο ανθρώπινος οργανισμός μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά, προκαλώντας ναυτία, εμετό, διάρροια και δυσκολία κατά την πήξη του αίματος. Ποσά άνω των 20 g είναι απειλητικά για τη ζωή. . Υπάρχει μια πιθανή συσχέτιση μεταξύ βορίου στο πόσιμο νερό, με την εμφάνιση της αρθρίτιδας στους ανθρώπους.

Το βόριο σε καθαρή μορφή είναι σκούρο καφέ ή μαύρο στερεό, συνήθως άμορφο (σκόνη) αλλά και κρυσταλλικό. Είναι εξαιρετικά σκληρό και πυρίμαχο στερεό με υψηλό σημείο τήξεως και σχετικά χαμηλή πυκνότητα. Είναι κακός αγωγός του ηλεκτρισμού υπό κανονικές συνθήκες αλλά μετατρέπεται σε καλό αγωγό σε υψηλές θερμοκρασίες.

Για την παραγωγή στοιχειακού βορίου χρησιμοποιούνται πολλές μέθοδοι που διαφέρουν ως προς το βαθμό καθαρότητας που επιτυγχάνουν:

1. Αναγωγή του οξειδίου του βορίου από μέταλλα (συνήθως μαγνήσιο) σε υψηλές θερμοκρασίες. Άλλα στοιχεία που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι το Li, Na, K, Be, Ca, Al, Fe. Το προϊόν είναι άμορφο και περιέχει τα αντίστοιχα μεταλλικά βορίδια ως προσμίξεις. Η καθαρότητα του κυμαίνεται από 95-98%.
2. Αναγωγή αλογονούχων πτητικών αλογονιδίων του βορίου, όπως το τριβρωμιούχο βόριο (BCl₃) και το τριβρωμιούχο βόριο (BBr₃) με διυδρογόνο (Η₂). Η μέθοδος αυτή, που εφαρμόζεται από το 1922, θεωρείται σήμερα από τις αποτελεσματικότερες στην παραγωγή βορίου υψηλής καθαρότητας (>99,9%). Σε θερμοκρασίες κάτω από 1000 °C παράγεται άμορφο βόριο ενώ από 1000-1200 °C κρυσταλλικό με α- και β-ρομβοεδρική διάταξη. Πάνω από 1.200 °C παράγονται κρύσταλλοι με τετραγωνική διάταξη.
3. Με θερμική αποσύνθεση (συνήθως) διβορανίου(6) παράγεται πολύ υψηλής καθαρότητας βόριο για χρήση στη βιομηχανία των ημιαγωγών. Αν χρειάζεται, το βόριο καθαρίζεται περισσότερο με τη χρήση της μεθόδου της τήξης ζώνης (zone melting) ή τη διεργασία Τσοχράλσκι (Czochralski processes)

Η παραγωγή βοριούχων ενώσεων δεν περιλαμβάνει το σχηματισμό στοιχειακού βορίου, αλλά εκμεταλλεύεται τη βολική διαθεσιμότητα των βορικών ενώσεων.

Το χημικό στοιχείο βόριο είναι μη-τοξικό ενώ και οι πιο συνηθισμένες ενώσεις του έχουν χαμηλή τοξικότητα. Το ημερήσιο ανεκτό όριο πρόσληψης για το βόριο έχει οριστεί στα 0,4 mg/kg σωματικού βάρους ενώ υπολογίζεται ότι η μέση ημερήσια πρόσληψη βορίου κυμαίνεται από 1,5-1,9 mg την ημέρα, πολύ χαμηλότερα από το παραπάνω όριο. Η κύρια πηγή πρόσληψης είναι μέσω της διατροφής (1,2 mg την ημέρα) και ιδιαίτερα από το νερό, τα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια και τα καρύδια.

Οι εστέρες του βορικού οξέος καίγονται με πράσινη φλόγα

Για τα φυτά, το βόριο είναι βασικό θρεπτικό συστατικό σε μικρές ποσότητες, με την βέλτιστη ποσότητα να διαφέρει σε κάθε φυτό. Παίζει σημαντικό ρόλο στα κύτταρα των φυτών και συγκεκριμένα στην κυτταρική διαίρεση, στο μεταβολισμό και στην κυτταρική μεμβράνη. Συνήθως υπάρχει μια στενή περιοχή βέλτιστης συγκέντρωσης βορίου στα φυτά. Κάτω από αυτήν παρουσιάζονται συμπτώματα έλλειψης του στοιχείου αυτού και πάνω από αυτή γίνεται τοξικό.

Σφαιρίδια βόρακα με διάφορους χρωματισμούς

Τέλος, το όριο συγκέντρωσης του βορίου στα νερά, πάνω από το οποίο γίνεται επικίνδυνο, έχει οριστεί στο 1 mg/l νερού με τα επίπεδα στο περιβάλλον να είναι γενικά κάτω από αυτό το όριο. Χαρακτηριστική μέση τιμή για την Ευρώπη είναι τα 0,6 mg/l.